Μην πας από το δρομάκι

Ήταν 00.30 και γυρνούσα μόνος μου από ένα πάρτι των φίλων μου που είναι και γείτονες. Εκεί που περπατάω, ξαφνικά μου έρχεται μια μπόχα, λέω κάποιο σκυλί θα είναι που του ήρθε η ανάγκη, άλλα δεν ήταν αυτή η μυρωδιά. Σαν πετρέλαιο ή θειάφι ήταν. Τέλος πάντων, εκεί που περπάταγα άκουγα και καποια άλλα βάμματα. Επειδή φοβόμουν κοίταξα κάτω για να δω αν υπάρχει καποια σκιά ανθρώπου που με ακολουθεί. ΤΙΠΟΤΑ. Λέω το μυαλό θα είναι και συνεχίζω. Μέτα μύρισα πούρο, λέω "έχε χάρη να είναι το φάντασμα της Μόνικα Λεβινση". Γυρνάω πίσω και τι να δω, ένα κύριο με μαύρο πουκαμισά, γυαλιά και να καπνίζει πούρο.

-Γεια σου, μου λέει.
-Γεια σας.
-Εσύ πρέπει να είσαι ο Γιώργος. Έμεινα! πως ήξερε το όνομα μου,
-Ναι και το δικό σας? (δεν 8ελω να θίξω πρόσωπα για αυτό δεν λέω το όνομα του.) -Ωραία και τι θέλετε από έμενα?
-Θέλω να σου πω, αύριο όταν θα βγεις στις 11.45, να μην πας από αυτό το δρομάκι που συνήθιζες.
-Γιατί?
-Θα καταλάβεις, τώρα πρέπει να φύγω! μου δίνει το χέρι του και εγώ το πιάνω για να τον χαιρετίσω, ήταν παγωμένο!!!! Μέσα σε λίγα λεπτά ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Λέω κανένας από τα παιδιά 8α μου κάνει πλάκα.

Την άλλη μέρα βγήκα έξω, όπως συνήθιζα 11.40 για να πάω στην θεία μου. Εκεί που περπατάω θυμήθηκα τα λογία του ξένου να μην πάω από αυτό το δρομάκι, και έτσι δεν πήγα. Μόλις έφτασα σπίτι της θείας μου, εκείνη έβλεπε το Έκτακτο Δελτίο Ειδήσεων. Και δεν θα το πιστέψετε, σήμερα στις 11.45, σε αυτόν τον δρόμο που μου είπε να μην πάω, είχε γίνει ένα τρακάρισμα και 15 άτομα έχασαν την ζωή τους. Τρομαγμένος πάω σπίτι μου, εκεί που περπάταγα βλέπω ένα κηδειόχαρτο με το όνομα του!!!! παιδιά έχω ανατριχιάσει, ακόμα το θυμάμαι!!!!